ben neyim? kimim? amacım ne?

son zamanlarda da kafama takılmaya başlayan soru bu. ben neyim, kimim, amacım ne? sanki kafama takılan az şey varmış gibi bir de bunu düşünüyorum. yolda yürürken, konuşurken, susarken, uyumaya çalışırken hatta ve hatta sızmışken.

aklıma bir sürü cevap gelmiyor da değil.

bir kere en başta yazmak gerekirse ben melankoliğim.beni en iyi tanımlayan kelimelerden biri bu olur sanırım.
takıntılıyım. kafama abuk subuk zırt pırt şeyler saplanır. geçmişimle ilgili ve bunun akabinde gelecekle ilgili.
sinirliyim. kafama ters giden her şeye sinirlenebilirim ve tepkilerim oldukça kötü olur.
dik kafalıyım. birinin dediklerini değil kendi istediklerimi yaparım. (gerçi bu daha faydalı oldu hep hayatımda ama siktir edelim şimdi o mevzuyu.)
deliyim. evet deliyim. bunu kendime itiraf edebiliyorum çünkü artık kafam kaldırmıyor insanları. her şey üstüme üstüme geliyor. duvarlar, insanlar, sokaklar kısaca her bok.
egoist değilim. ama egoistlik yapan en yakınım bile olsa kesinlikle tepki gösteririm. hatta buna karşılık ibret amaçlı ego öyle olmaz böyle olur'a varan davranışlarım vardır. fark edene çok şey tabii ama yakınımdaki insanların çoğunluğu düşündüğümden daha gerizekalı olduğu için anlayamıyor. ya da ben gerizekalıyım anlatamıyorum.
akıl almam. ailemden bile. vermeye çalışan olursa da siklemem. açıkça dile getirebiliyorum bunu. ama akıl da vermem. çünkü akıl aldıklarımın zeka seviyelerini gördükçe akıl vermek saçma gelir her zaman.
kimse istedi diye bir şey olmam. olana da karşıyım zaten. fikirlerini değiştirene de.
susmam. konuşunca bir bok olmuyor diyenlerin aksine susmak da saçma gelir. fikirlerimi savunurum. korkarak, başkasının istediği gibi biri olmaktansa, kişiliğimi değiştirmem böyle kalırım daha iyi.
hayatında hiçbir bok yaşamamış, etmemiş insanların hayatı anlamış gibi davranmasına gülerim. hatta hiçbir şeye bu kadar gülmem buna güldüğüm kadar. neyse daha önünde uzun zaman var, zamanla öğrenirler tabii bir şeyler ama ben yine de bazen erken olgunlaşmanın yararlı olduğunu savunan taraftayım. zira 20'li yaşlarda, hele hele bekarken yapamadığınız şeyleri zaten ileride hiç yapamacaksınız hele hele evlenip barklanırsanız.


şimdilik aklıma gelenler bunlar kendimle ilgili. mükemmel bir insan değilim hatta 1/4'lük bir insan bile olmadığımı düşünüyorum. ama yine de ben buyum, böyleyim.